यादगार यात्रा

शुन्य शुन्यहरूमा हराएरगुन्य यथार्थमा आफूलाई भेट्टाएरसम्झनाहरूले मलाई हिडाएको होजीवनमा बाँच्ने त सम्झना हुन्छ भनेरमृत्यूको आँगनबाट झस्किएरत्रासहरूबाट ब्यूतिएरजीउदो अस्तित्वलाई हाँकेरम यहाँ आइपुगेको हुँउभिएर तिमीलाई हेरूँआफूलाई सम्पूर्णतामा देखुँ हिड्न अगाडि मधुर धून गुन्जिरहयोआफै भित्र प्रश्नको जंजाल लय बनेरउक्लेर मनका काल्नाहरूबाटउज्याला उत्तरहरू दिएँकुल्चेर प्रश्नहरूलाई छरपष्ट पारिदिएँबटुलिन सम्हालिन समय लागोस्केहि प्रश्नहरू नादान थिए क्षमा दिएँजिन्दगी तिमीलाई यहाँसम्म भेट्न आउँनसाँच्चै…